در باب سکوت و اهمیت سکوت و آرام کردن درون هر چه بگویم کم است. چرا که این وادی انتها ندارد. هر کس به اندازه‌ی درک خود از این وادی می تواند بچشد و بهره ببرد.
اگر ما به عنوان کسی که عاشق این وادی است بتوانیم به آن راه یابیم و آن را مزه کنیم دیگر قادر به ترک آن نیستیم. گلعذاری ز آن گلستان ما را بس است تا مست عطر و طعمش شویم. پیشنهاد من برای ورود به وادی سکوت این است که اگر تا به حال مدیتیشن یا مراقبه انجام نداده اید با تعیین زمان‌های کوتاهی در روز مثلن از پنج یا هفت دقیقه شروع کنید. بهتر است زمان مراقبه و مکان آن ثابت باشد.
اگر قرار است ساعت 6 صبح یا 6 عصر مراقبه داشته باشید روزهای دیگر هم در همان ساعت و همان مکان به سکوت بنشینید. اینکه افکار به ذهنتان خطور کند اجتناب ناپذیر است مهم حضور درفاصله‌ی بین دو فکر است. زمانی که به این فاصله‌ها دقت کنید ناخودآگاه افکار محو می‌شوند و توجه با این فاصله ها و سکوت ما را در لحظه‌ی حال سخاوتمند مستقر می‌کند. توجه به دم و بازدم کمک می کند تا کمتر توجه مان به افکارمان جلب شود.
به مرور زمان درخواهید یافت سکوت شما بیشتر و افکارتان کمتر شده اند. زمانی می رسد که هنگام مراقبه دیگر فکری وجود نخواهد داشت.
طبق گفته‌ی وین دایر ما را گریزی از این الگو زیستی نیست.
اینکه ما در عصر دیجیتال قرار داریم و اگر با همان سرعت حرکت نکنیم جا می مانیم.
تنها راه نجات بشر امروزی یاد گرفتن و استقرار در وادی سکوت است. هر چقدر دراین وادی سیر کنیم منفعتش برای ما بیشتر خواهد بود.
اگر جهان درون خود را بشناسیم آنوقت می توانیم جهان بیرون خود را بیافرینیم آن طور که شایسته‌ی‌آن هستیم.

اگر مطالب این کانال برات مفید بوده و فکر میکنی به دوستی کمک میکنه باهاش به اشتراک بزار 🎉🎉🎉🎉🙏🏼🙏🏼🙏🏼🙏🏼

https://t.me/Azinpranayama