بیا به ده سال بعد برویم و احوالات این روزهای خود را در قالب نامه به خود ده سال پیش بنویس.

قشنگ یادم است سر ظهر جمعه‌ای بود که  تازه از شب خوابی لب ساحل برگشته بودیم. کلاس تمرین نوشتن داشتیم. یک دو سالی بود که در کلاسهای نویسندگی شرکت می‌کردم. شوق این را داشتم که نویسنده شوم. الان که به آن روزا فکر می‌کنم می‌بینم چقدر مسیر نویسنده شدن برای من سخت بود. دو سال اول که از این کلاس به آن کلاس می‌رفتم.

تقریبن همه‌ی دوره‌های مدرسه نویسندگی استاد کلانتری را شرکت کرده بودم. تمرین پشت تمرین انجام می‌دادم. اما از آنجایی که اعتماد به خودم نداشتم نوشته‌هایم را منتشر نمی‌کردم.

تا اینکه خواهر عزیزم دوره‌ای به من هدیه داد به اسم دوره‌ی دوست داشتن خود یا همان سلف لاو. در آن دوره یاد گرفتم خودم را دوست داشته باشم. یاد گرفتم من همینطور که هستم خوبم. و شروع کردم به روزانه نویسی در وبلاگم. فکر نمی‌کردم  روزی همه‌ی آن روزانه‌نویسی‌ها در کتابهایم به کار بیایند.

الان که دارم این نامه را به خود ده سال پیشم می‌نویسم جشن کتاب چهارمم را گرفته‌ام. دیروز در سالن آزادی میزبان صدها خواننده‌ی کتابهایم بودم. میهمانها با شور و شوق فراوان کتابهای مرا می‌خوانند. برایم پیامهای دلگرم کننده می‌نویسند و من با خواندن آن پیامها انگیزه می‌گیرم تا کتابهای بیشتری بنویسم.

یادم می آید اولین کتابی که نوشتن در مورد سحر‌خیزی بود. خودم خیلی تلاش کردم تا یک سحر خیز حرفه‌ای شوم. خیلی وقتها شکست خوردم، نا امید شدم، بی‌خیال شدم تا اینکه قلقش دستم آمد و آنوقت توانستم موفق شوم کتابم را بنویسم.

دیروز در جشن کتاب چهارمم یک میهمان ویژه داشتم. من همیشه در جشن‌های کتابم استاد عزیزم استاد کلانتری را دعوت می‌کنم. همیشه دلم می‌خواهد جوایزم را از دست ایشان تحویل بگیرم. چرا که آرزوی نویسنده شدنم با آموزشهای ایشان محقق شد.

الان در تعطیلات هستم. کمی استراحت می‌کنم. من مربی یوگا هم هستم در ایام تعطیلات قصد دارم دوره‌ی آموزشی جدیدم را ضبط کنم. نظر من این است که یوگا کردن به بدن جان دوباره می‌بخشد. انرژی‌های راکد را در بدنمان به جریان می‌اندازد و بلوکهای انرژی را برطرف می‌کند.

بعد از مدتها که مشغول نوشتن کتابهایم بودم اکنون نیاز دارم بیشتر به بدنم توجه کنم.

شما از نوشتن و یوگا تجربه‌ای دارید برایم بنویسید.

راستی مرا در اینستاگرام در    azin.yoga.tour   پیدا کنید.