من یوگا می‌کنم چون خودم را دوست دارم.

من یوگا می‌کنم چون بدن منعطف می‌خواهم.

من یوگا می‌کنم چون اندام فیت می‌خواهم.

من یوگا می‌کنم چون آرامشم برایم اهمیت دارد.

من یوگا می‌کنم چون بدنم را بیشتر خواهم شناخت.

من یوگا می‌کنم چون می خوام چاه خلاقیتم رو پر کنم.

من یوگا می‌کنم چون می‌توانم به دیگران هم یوگا یاد بدهم.

من یوگا می‌کنم چون دوست دارم در آن ماهر شوم.

من یوگا می‌کنم چون زمانی که یوگا می‌کنم متوجه گذر زمان نمی‌شوم.

من یوگا می‌کنم چون به واسطه‌ی آن دوستان زیادی پیدا کرده‌ام.

من یوگا می‌کنم چون احساس مفید بودن می‌کنم.

من یوگا می‌کنم چون یوگا جزئی از زندگی من شده است.

همه‌ی آنها را گفتم تا به اینجا برسم. استادم می‌گفت اگر بعد از هر کلاسی که دارم حالم بهتر از قبل از شروع کلاس نشده باشد دیگر آن کار را ادامه نخواهم داد. 

و من چقدر هر جلسه این جمله را زندگی می‌کنم. برای چند ده بار بعد از کلاس با خودم گفتم: «آخیییییش چقدر حالم خوبه»

یوگا برای من به مثابه زنده بودن در میان زندگیست. جریان زندگی ما را با خود می‌برد این هنر ماست که در این جریان دلایلی برای زنده بودن بیابیم. یکی از دلایل زنده بودن من یوگاست. 

شما از طریق یوگا می‌توانی با لایه های وجودی خود جسم، ذهن، روح ارتباط برقرار کرده و به یگانگی وجودی برسی. یوگا این توانایی را دارد تا تو به این دستاورد برسی.